Dempuèi dos jorns, vesi tombar de pichòts borrilhs de nèu quand tòrni lo ser dins ma residéncia estudianta subrebèla. Mas fins a ara, èra pas qu'una pichòta nèu que remplaçava la pluèja (çò qu'èra pas per me desagradar!).
Mas aqueste matin, alara que dubrissiái mos estòrs per daissar dintrar lo solelh dins ma cambra blanca (!) e per sentir la frescor del matin sul cap de mon nas, mos uèlhs foguèron atacats per una blancor pura que m'esbleugiguèt. Ò suspresa ... de nèu de pertot. Un pauc mai tard, suspresa encara mai granda : l'autobús que me mena a l'universitat ròtla amb cinquanta centimètres de nèu! Pòdi pas res dire, son plan equipats aqueles Alemands. Me remembri d'efièch una jornada l'an passat ont aviá nevat a Montpelhièr. Pr'aquò me'n èri anat a la facultat per trobar ... pas degun. E òc, cinc centimètres de nèu e tot èra blocat.
Son vertadièrament tròp fòrts aqueles Alemands !!
 |
| La vista de ma cambra jos la nèu. |
En Occitània maitot qu'es tot blocat (enfin subretot en Auvernhe...). Esperava la névia a Limòtges mas ren... Sei oblijat de 'nar trabalh... Afe, trabalhe a cinc minutas de chas me, quò siria pas credible de dire que l'i pòde pas 'nar a causa de la névia... :-D
RépondreSupprimer